De manier waarop mensen vormgeven aan hun werkzame leven verandert razendsnel. Als consument nemen we de regie al vaak in eigen handen. Of het nu gaat om de kinderoppas, taxidiensten, mantelzorg, boodschappen, vakanties of financiële diensten, we regelen het allemaal zelf. En nieuwe mogelijkheden grijpen we meteen aan.
De ICT ontwikkelingen van de laatste jaren stimuleren ook binnen bedrijven een zelf-organiserende aanpak. Tegelijkertijd blijft het geheel vaak nog traditioneel gemanaged, door budgetten, plannen, processen, performance indicatoren, rapporten, vergaderingen, controles, enzovoorts.
Wat is er nu echt nodig? Wat betekent het als medewerkers zelfstandig of samen met collega’s hun werk organiseren? Waardoor wordt het succes bepaald voor de werkondernemer? Wat heeft de autonome werknemer nodig om te kunnen functioneren? Maar ook: wat is de balans tussen die vrijheid, zelfstandigheid en verantwoordelijkheid?
Wie moet wat dan eigenlijk veranderen? Gaat het management op de hei zitten om te bedenken wat medewerkers anders zouden moeten doen om werkondernemer te worden? Of moet het management ze gewoon vragen wat ze nodig hebben om hun werk optimaal uit te kunnen voeren. Wat betekent deze emancipatie van werkenden voor organisaties en hun managers? Kunnen we voorbeelden van succesvol werkondernemerschap uit de maatschappij, overheden en bedrijfsleven, extrapoleren naar onze eigen organisaties?